Ο γυρισμός

Το ταξίδι ήταν μακρύτερο από ό,τι το φανταζόμουν.
Νύσταζα...ήμουν κυριολεκτικά ένα πτώμα.

Στο δρόμο έκανα στάσεις, λούστηκα με νερό, έβαλα δυνατά τη μουσική, κάπνιζα αλλά ήμουν ήρεμη.
Δηλαδή ήμουν όσο δεν σκεφτόμουν.
Λίγο πριν κλείσω το κινητό, εκείνο χτύπησε....

Ήταν ο κολλητός μου....
Διαισθανόταν ότι δεν είμαι καλά και πήρε να μάθει αν όλα ήταν εντάξει.
Μόλις κλείσαμε, κατέρρευσα....

Σταμάτησα σε ένα πάρκινγκ, προσπαθώντας να ηρεμήσω.
Ήξερα μέσα μου πως αν δεν σκοτωθώ εκείνη τη νύχτα, δεν θα σκοτωθώ ποτέ από αυτοκίνητο.

Ξεκινώντας ξανά το ταξίδι, για καλή μου τύχη, συνάντησα ένα φορτηγό.
Όλη η πίσω μεριά του είχε χρωματιστά λαμπάκια, και τα στοπ του ήταν τεράστια.
Για κάποιο λόγο ένοιωσα ασφαλής και μειώνοντας λίγο ταχύτητα, πήγαινα πίσω του.
Μου άναψε το φλας να περάσω, μου έκανε νόημα με το χέρι, αλλά εγώ ξεροκέφαλη, εκεί......Σταθερά πίσω του.

Στο επόμενο πάρκινγκ σταμάτησε και σταμάτησα κι εγώ.
Στην αρχή φοβήθηκα όπως πλησίασε κι άρχισε να φωνάζει..Μόλις όμως πλησίασε αρκετά κοντά, μάλλον η φάτσα μου ήταν αρκετά περιγραφική και χαμήλωσε απότομα τον τόνο της φωνής του.
Έφερε ένα θερμός, ένα πλαστικό ποτήρι και με κέρασε από τον καφέ του.

Δεν μου είπε λέξη.... Ήμουν πολύ κουρασμένη. Τόσο που δεν μπορούσα καν να του μιλήσω.
Μου είπε πως θα πήγαινε μπροστά, μα αν αισθανόμουν πως νυστάζω πολύ, να του έκανα σινιάλο με τα φώτα να σταματήσει για να με βοηθήσει.
Δεν χρειάστηκε όμως....
Ό,τι κι αν σκέφτηκα εκείνο το βράδυ, ό,τι κι αν ένοιωσα μπορούν να περιγραφούν μόνο με μια φράση: Υπερβολικά πολύ.

Λίγο πριν την πόλη μου του έκανα σινιάλο, σταμάτησε και κατεβήκαμε.
Το μόνο που μπόρεσα να κάνω είναι να τον αγκαλιάσω και να του ψιθυρίσω ένα "Ευχαριστώ".....

Μόλις είχε ξημερώσει....

Ένα ταξίδι τελείωνε.
Είχα χρειαστεί 2.5 ώρες να πάω....
Και για να γυρίσω έκανα 6.5 ώρες.

Άνοιξα το κινητό για να ειδοποιήσω να μου ξεκλειδώσουν την πόρτα.
Τόσο σίγουρη ήμουν όταν έφευγα....

Ξάπλωσα στο κρεβάτι, κοιτώντας το ταβάνι.

"Που είσαι; Ξύπνησα και δεν σε βρήκα δίπλα μου..."
"Σπίτι μου.... Κάποιος έπρεπε να τελειώσει αυτό το θέατρο....."

Μετά από μέρες αναρωτιόταν αν εκείνο το βράδυ, στο κρεβάτι κοιμήθηκα μόνη.....