Η ζωή του

Παρά το γεγονός ότι η μεγάλη πόλη δεν ήταν τόσο μεγάλη, ό,τι πληροφορίες ήξερα για τη ζωή του ήταν μόνο από τις γραμμές που μου έγραφε κάθε βράδυ. Αν και όταν έχεις φτάσει στον τερματισμό, βλέπεις την εικόνα από απόσταση, οι μικρές λεπτομέρειες όταν είσαι στον αγώνα σου ξεφεύγουν...

Πάντα πίστευα όμως ότι το μυαλό μας, τις καταγράφει, ασυνείδητα; Υποσυνείδητα; Δεν ξέρω...Ξέρω όμως ότι κάποιες στιγμές αυτές οι πληροφορίες πετάγονται στο παρόν σου και σου λύνουν απορίες. Η πιο βαριά δήλωσή του ήταν πως

"Αν είχα μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή μου να διορθώσω κάτι, δεν θα παντρευόμουν ποτέ".

Θεωρούσε τον εαυτό του πολύ μοναχικό, ίσως και άνθρωπο που δύσκολα θα εμπιστευόταν κάποιον.
Ο μόνος άνθρωπος που πίστευε πως υπήρχε μια ελάχιστη πιθανότητα να καταλάβει αν μάθαινε ποτέ κάτι για αυτόν ήταν η μητέρα του αλλά μέσα από τις γραμμές, διέκρινα την αίσθηση ότι δεν θα ήταν από τους ανθρώπους που θα έβγαινε ανοιχτά να τον υποστηρίξει.

Η έντονη παρουσία του πατέρα του μου έγινε γνωστή από την απουσία συζητήσεων με θέματα που αφορούσαν τις σχέσεις τους. Κι όντας μια ξένη, πως θα μπορούσα να είμαι τόσο αγενής ώστε να ρωτήσω αυτά που αναρωτιόμουν μόνη μου.... Με τέτοια δήλωση από έναν άνθρωπο που νοιάζεσαι, δεν μπορούσα να μην στενοχωρηθώ. Έδειχνε γαλήνιος, πράος, ευγενικός, άνθρωπος δημιουργικός. Αν τον γνώριζες για λίγο είχες αυτή την αίσθηση ότι πίσω από έναν μεγάλο άντρα κρύβεται μια μεγάλη γυναίκα. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση, αισθανόμουν πολλές φορές ότι αυτή η μεγάλη γυναίκα, ροκάνιζε ό,τι θεμέλιο προσπαθούσε εκείνος να φτιάξει.

Δεν ξέρω αν η δυσφορία της για το επάγγελμά του και για τις ώρες που απασχολούνταν ήταν γιατί έτσι μπορούσε να τον ελέγχει συναισθηματικά ή γιατί είχε την διάθεση να τον σπρώξει να κάνει βήματα καινούρια μόνος του. Γιατί και το μυαλό αλλά και τη δύναμη διέθετε. Απλά δεν το γνώριζε.....

Του άρεσε η μουσική και οτιδήποτε αφορούσε τους υπολογιστές. Πιστεύω ότι αν τον είχαν αφήσει να δημιουργήσει ελεύθερα θα του άρεσε και το επάγγελμα που έκανε τότε. Αποκτούσε ένα μαγαζί που είχε ήδη ο πατέρας του, και επειδή είχα βρεθεί στην ανάλογη θέση λόγω απίστευτων συμπτώσεων ήξερα πως το αφεντικό θα ήταν πάντα ένα σε ένα μαγαζί που το δούλευε 20 ή 30 χρόνια.

Όλο το διάστημα που γνωριζόμασταν, δεν είχε βγει ποτέ με φίλους. Δεν είχε πάει ποτέ για έναν καφέ, έστω με πελάτη. Δεν έκανε ποτέ κάτι στο σπίτι που να αφορούσε μόνο εκείνον. Εκτός από τις σπάνιες φορές που ασχολιόταν με τον κήπο και το λάτρευε. Άσχετα με το πόσες ώρες ήταν όρθιος από τη δουλειά, ο κήπος έμοιαζε να είναι η πιο αγαπημένη ασχολία του. Οι μόνες έξοδοι που άκουγα ήταν για κοινωνικές υποχρεώσεις. Κάποια σπάνια μεσημέρια που αλλάζαμε εμαιλς, ένοιωθα έναν άνθρωπο εντελώς κουρασμένο, που η μόνη του χαρά θα ήταν να πέσει να κοιμηθεί και να ξυπνήσει μετά από δύο ημέρες, πράγμα που μου υποσχόταν πολλές φορές ότι το κάνει αλλά οι κοινωνικές υποχρεώσεις και ο "κόσμος" δεν του άφηναν επιλογές. Κάποιες φορές θύμωνα μαζί του γιατί, έφτανε το σώμα του να τον προδίδει και εκείνος να αντιδράει με πείσμα σα μικρό παιδί.

Κι άλλες φορές, προσπαθούσα να κρύψω την ανησυχία μου βάζοντάς τον να μου υποσχεθεί πράγματα που ήξερα πως κλείνοντας δεν θα τηρήσει ποτέ. Με έλεγε υπερβολική πολύ συχνά. Αλλά πάλι, έτσι είμαι εγώ για τους ανθρώπους μου... να αλλάξω στα γεράματα;

Όταν του έλεγα πως θα ήταν πιο απλά τα πράγματα αν έκανε πιο συχνά γνωστές τις διαθέσεις του δεν συμφωνούσε. Μου έλεγε πως δεν θα βγάλει άκρη, κι αν μιλήσει θα ερχόνταν οι διαφωνίες κι ίσως καυγάδες, πράγμα για το οποίο θεωρούσε πως είχε ελάχιστο έως καθόλου χρόνο να σπαταλήσει.

Μου είπε πως έφτασε στο γάμο γιατί είχαν προηγηθεί πολλά και μέσα από τις κουβέντες του άφησε να εννοηθεί πως δεν ήθελε να χαλάσει το χατήρι των δικών του που επιτέλους είχε βρεθεί μια κοπέλα σύμφωνα με τις προυποθέσεις τους. Δεν γνώριζε το συναίσθημα να ορμάς μπροστά για κάποιον, να ιδρώνουν οι παλάμες σου, να νοιώθεις αμηχανία, έλεγε πως δεν γνώριζε και δεν νόμιζε να υπάρχει έρωτας και αμφισβητούσε πολύ σοβαρά όσους έλεγαν πως υπάρχει.

Μέχρι την ημέρα που με γνώρισε.

Κι επειδή εγώ δεν είχα μπει χθες στο ίντερνετ, ούτε υποστήριξα ποτέ ότι ήμουν άγγελος, ούτε είχα δηλώσει ποτέ ότι ήμουν χαζή.....δεν τον πίστεψα. Ούτε τον αντέκρουσα όμως.....