Μια νύχτα

Εκείνο το βράδυ έμαθα πολλά... Για το πως είχε περάσει σαν φοιτητής στο εξωτερικό, για τις σχέσεις του με τις γυναίκες, για την οικογένειά του. Ακόμα κι όταν τα πράγματα ήταν σκούρα, γιατί ποτέ του δεν του άρεσε να μειώνει κανέναν, δεν απαντούσε κι άλλαζε θέμα ευγενικά αλλά σταθερά.

Και στο θέμα οικογένεια άλλαξε πολλές φορές θέμα.

Ό,τι είχα μάθει τότε ήταν σκόρπιες πληροφορίες κάποιες χωρίς καμία σύνδεση μεταξύ τους μα η καρδιά μου πολλές φορές σφίχτηκε σε κάποιες δηλώσεις του. Έμαθα τι έκανε να τρώει και τι όχι εξαιτίας της ασθένειάς του, μα ντράπηκα να ρωτήσω κάτι παραπάνω φοβούμενη πως θα του θυμίσω άσχημες αναμνήσεις.

Θυμάμαι έντονα το φόβο μου να κοιτάξω το σημάδι των εγχειρήσεων. Η αλήθεια είναι πως μέχρι τότε δεν το είχα δει καθαρά μα παρόλα αυτά το μισούσα. Το μισούσα γιατί τον είχε βάλει ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.

Θυμάμαι πως μέχρι να ξημερώσει το είχα αγαπήσει τούτο το σημάδι πια... Γιατί ήταν ο λόγος που είχα το σώμα του στην αγκαλιά μου, που άκουγα την καρδιά του να χτυπά δίπλα στη δική μου, που ήταν ζωντανός και αυτό με είχε κάνει εμένα τυχερή να τον γνωρίσω...

Ήταν το μοναδικό βράδυ που δεν μου έγραψε τίποτα από όσα ένοιωσε. Μου τα είπαν όλα τα φιλιά του, η αγκαλιά του, η φωνή του...
Δεν χόρταινα να τον ακούω. Ακόμα κι όταν ένοιωθα πως τον πίεζα να βάλει τα συναισθήματά του σε λέξεις εγώ συνέχιζα. Έτσι όπως ήμασταν, δεν θα μπορούσε να με αποφύγει. Δεν θα μπορούσε να σιωπήσει. Δεν θα μπορούσε να βρει καμμία δικαιολογία αν εγώ είχα βάλει πείσμα να μάθω μια απάντηση.

Κι είδα έναν άντρα να αγωνίζεται να κρατήσει σε ισορροπία τον εαυτό του, να μη μου ομολογήσει πολλά και εκτεθεί, να μην ομολογήσει κάτι περισσότερο και βρεθώ στη θέση εκείνη όπου θα μπορούσα να κριτικάρω άτομα που ο ίδιος δεν είχε δύναμη να κρίνει τι του είχαν κάνει στη ζωή του....

Θεωρούσα τη νύχτα μας τόσο σημαντική, κι εγώ ένοιωθα πολύ δυνατή. Ήταν δίπλα μου εκείνος.

Περπατήσαμε χέρι χέρι πηγαίνοντας για φαγητό...γυρίσαμε ξανά χέρι χέρι. Άγνωστοι ανάμεσα σε αγνώστους...Το αίσθημα της ελευθερίας μας είχε μεθύσει και τους δύο. Κι όταν γυρίσαμε συνεχίσαμε να συζητάμε ατελείωτα, λες και φοβόμασταν πως το επόμενο λεπτό θα τελείωνε αυτή η ελευθερία και θα κατέβαιναν οι μπάρες του κελιού μας.

Εκείνο το βράδυ όταν αποκοιμήθηκε, εγώ έπρεπε να φτιάξω το άλλοθί μου...
Σαν κυνηγημένη διέσχισα σχεδόν τη μισή Αθήνα για να πάω στο σπίτι που θα με φιλοξενούσε, να ανακατέψω το κρεβάτι, να αποφύγω το σκυλί του 2ου ορόφου να μη με πάρει χαμπάρι και ξεσηκώσει τον κόσμο γιατί δεν θα μπορούσα να ξαναφύγω, και να φύγω κρυφά πάλι μέσα στη νύχτα, να περπατήσω 40 λεπτά ως τον κεντρικό δρόμο και να βρω ταξί, να πάω σε φίλους που περίμεναν να με δουν, να προφασιστώ αδιαθεσία, να ταξίδέψω μέχρι την άλλη άκρη της Αθήνας ξανά για να είμαι κοντά του.
Την ώρα που πλησίαζα στο ξενοδοχείο κόντευε να ξημερώσει και οι πόρτες ήταν κλειστές.

Μου ήρθε να βάλω τα κλάμματα... Δεν ήξερα πως δεν κλείνουν ποτέ....Μέχρι να το διαπιστώσω, ένοιωθα την καρδιά μου να βουλιάζει σε μαύρο χρώμα.
Δεν κράτησε όμως πολύ αυτό το συναίσθημα...κι έτσι ανέβηκα τρέχοντας από τις σκάλες, δεν άντεχα καν να περιμένω να έρθει το ασανσέρ, για να βρεθώ ξανά κοντά του.
Αναγκάστηκα να χτυπήσω την πόρτα αφού στον πανικό μου δεν είχα πάρει το κλειδί. Μόλις άνοιξε τον είδα που ανάσανε με ανακούφιση και με πήρε στην αγκαλιά του. Αγουροξυπνημένος, με ανακατεμένα μαλλιά, μάτια κουρασμένα.....Ξαφνιάστηκα....Μου είπε πως είχε ξυπνήσει πέντε λεπτά πριν χτυπήσω και με έψαχνε σαν τρελλός. Δεν ήξερε ότι έφυγα δεν ήξερε γιατί θα έφευγα χωρίς να του πω τίποτα....

Θυμάμαι πως τον είχε πιάσει το κεφάλι του.... και μετά από φοβερή προσπάθεια κατάφερε να αποκοιμηθεί. Τρελλή από ανησυχία, βλαστημώντας τον εαυτό μου που τον ανησύχησα τόσο πολύ, έμεινα ξάγρυπνη να τον
χαζεύω όπως κοιμάται....
Λίγο πριν το ξημέρωμα με νίκησε η κούραση... και η τελευταία μου σκέψη ήταν πως είμαι στον Παράδεισο.

Και πως ήμουν τόσο δυνατή να αντιμετωπίσω τα πάντα.

I could stay awake just to hear you breathing

Watch you smile while you are sleeping

While you're far away and dreaming

I could spend my life in this sweet surrender

I could stay lost in this moment forever

Every moment spent with you is a moment I treasure

I don't wanna close my eyes

I don't wanna fall asleep

Cause I'd miss you, baby

And I don't wanna miss a thing

Cause even when I dream of you

The sweetest dream will never do

I'd still miss you, baby

And I don't wanna miss a thing
Lying close to you feeling your heart beating

And I'm wondering what you're dreaming

Wondering if it's me you're seeing

Then I kiss your eyes and thank God we're together

And I just wanna stay with you

In this moment forever, forever and ever
I don't wanna close my eyes

I don't wanna fall asleep

Cause I'd miss you, baby

And I don't wanna miss a thing